Week 4 Project Egg

Hier ben ik weer vanuit het hete Rundu. Weer een weekje stage gelopen, ondanks de grote verschillen heb ik het naar mijn zin op me stage. Mijn collega’s zijn echt heel aardig tegen me, vooral met een verpleegkundige uit Kenia kan ik het goed vinden. Ze wilt altijd graag dingen uitleggen en laten zien. Zij woont in een ‘nursehome’ op het terrein van het ziekenhuis en neemt me mee in de lunchbreak naar haar woning. De collega’s door het hele ziekenhuis zijn heel betrokken met elkaar. Er komen vaak collega’s van andere afdelingen even socializen.
Ook heb ik voor het eerst een venapunctie proberen te doen, best heel lastig zonder de geschikte materialen daarvoor. Ik had alleen een gewone (intramusculaire) naald en een spuitje om het bloed af te nemen. Geen stuwband maar het bovenste randje van een handschoen. Ik heb nog wat oefening nodig om er behendig in te worden. In Nederland heb ik sowieso nooit in de praktijk bloed kunnen afnemen. En op de kinderafdeling in het LUMC bestaat een speciale ‘prikdienst’ die de bloedafnames doet en venflons inbracht, omdat kinderen hele kleine kwetsbare vaatjes hebben. Hier in Rundu mogen de studenten zelfs een venflon inbrengen bij de kleinste baby’s. Dat gaat dan ook bijna altijd vooraf aan 4 of 5 keer misprikken, ook door de gediplomeerde verpleegkundigen. En als het dan nog niet lukt dan wordt de venflon in de hals gezet. Het infuus wordt vastgeplakt met een paar kleine witte pleisters met een grote bruine pleister eroverheen. Intraveneuze medicatie wordt ingespoten zonder vooraf, naderhand of tussendoor te flushen. De kinderen moeten wakker worden gemaakt voordat de medicatie wordt gegeven, om een eventuele bijwerking te kunnen signaleren. Kinderen worden wakker gemaakt voor de controle ronde om 5 uur ‘s ochtends, voor het bedden opmaken om 7 uur, voor de doktersronde om 8 uur, voor de medicatie om 12 uur en voor de controle ronde in de middag.
Een van mijn opdrachten die moet doen op stage is het maken van een geïntegreerd verpleegplan. Ik heb een meisje van 5 jaar gekozen die behandeld wordt voor tuberculose in de lymfeklieren in d’r hals. De behandeling duurt 6 maanden, en het meisje wordt gedurende de hele behandeling opgenomen, omdat ze al twee keer eerder is gestart met de behandeling maar deze niet thuis is afgemaakt. Wat ik zie bij haar is een bolle buik me dunne armpjes en beentjes en een te laag gewicht voor haar lengte. Dus tijdens de artsenronde vroeg ik de arts of ze dat ook ziet en of we haar ook voor ondervoeding kunnen behandelen. Maar de arts ziet er geen noodzaak van in omdat ze gedurende de opname al is toegenomen is in gewicht. Ik heb het nog een keer tijdens de artsenronde proberen uit te leggen dat ze extra zorg nodig heeft voor de ondervoeding en heb het nog aan een andere arts gevraagd, maar allemaal tevergeefs. Ik wil graag dat een arts de diagnose ondervoeding stelt omdat ze dan speciale melk bij de voeding kan krijgen die bij ondervoeding nodig is. Nu ben ik bezig met het opstellen van het verpleegplan en geef ik gewone melk in plaats van de speciale melk die de arts moet voorschrijven. Ik heb foto’s gemaakt op de afdeling, dus voor een rondleiding kunnen jullie m’n Facebook checken als ik ze erop heb gezet. Maar ik heb momenteel alleen internet met inbelverbinding wat nogal kostbaar is.
Het is de afgelopen dagen erg heet en droog. De temperatuur in de schaduw is boven de 35 graden, en ben aardig verbrand toen ik in de schaduw m’n wachttoren aan het voorbereiden was. En om te laten zien hoe heet de zon hier is kwamen Roos en ik op het zogenoemde ‘project Egg’. Een pannetje in de zon heet laten worden en een eitje proberen te bakken. Het had niet helemaal het resultaat dat we dachten, het duurde namelijk een aantal uur voordat het ei gebakken was. En het eiwit was een soort van verdampt en ingedroogd eigeel bleef over. De hond was er in ieder geval blij mee.
De warmte gaat echt overal in zitten. Als je een lekker verfrissende douche neemt en je wast je haren, is de shampoo warm. Droog je je af, is je handdoek warm. Je kleren, je bed, alles neemt warmte in zich op. Op mij stage is het helemaal heet, ik liep naar het laboratorium met airco, en ik kon gewoon afkoelen in de 26 graden daar. De warmte maakt je moe en lekker slapen kan ik niet. Elke ochtend wordt ik om 5 uur wakker van de haan van de buren, en daarna kan ik niet meer in slaap vallen. Het is fijn om naar de rivier te gaan, maar dat hebben we nog maar 1 keer gedaan.
Ik heb zin in het weekend, want dan hebben we een barbecue bij ons thuis met broeders en zusters uit mijn gemeente. Ik ga zelf naar de Engelse gemeente zodat ik het kan verstaan. Ik heb vergadering op woensdagavond 18 uur en op zondagmiddag om half4. Het is een kleine gemeente met twee ouderlingen. Vorige week hield 1 ouderling bijna alle aandelen op 2 na. Er zitten een aantal zusjes in de gemeente van mijn leeftijd en kan het daar goed mee vinden, en lopen vaak samen naar de vergadering. Rosa, Vindi en Tristan gaan naar de Kwangali gemeente, omdat Rosa zoveel studies heeft in haar gemeente.
Iedereen een fijne tijd toegewenst met mogelijk de hulp en de speciale aktie voor de het uitnodigen voor de gedachtenisviering. Ik hoop dat ik ook de 30 uur ga halen zonder al te veel te verbranden.